Stummel heet egentlich Otto. Otto Vullgeter. As se em to Welt bringt, gifft sien Moder man noch en Süüfzen af un will na dat Kind langen, dor nimmt de Dod ehr mit. So wasst Stummel bi sien Vader Klas op. Man nich blots de, ok sien Steevmoder Mine un de ole Huushöllersch Moder Meinertsch kümmert sik üm den armen Stackel. Man Moder Meinertsch vertellt ok Märchen, de em un sien Süster grugen maakt. Dat ganze Leven schient em en Märchen, wo man dat Enn vun fehlt. Un dat ehr Moder de Süster anners ankieken deit as em, dat schall he sik woll blots inbillen ... Dat sien Steevmoder gornich sien Moder is, dat schall he eerst later to weten kriegen ... Allerhand Spijöök drifft de Hamborger Jung in sien Kinnerjahren: Mit'n lütte Jull rut op de grote Elv, un dat bi Ebbe un keen Paddel un nix to'n Wriggen dorbi. Man dor röögt sik wat in den jungen Kirl, wat sien Öllern woll kuum verstaht. Sien Fründ Harm hett dor ok wat vun afkregen, hett ok den Moot, sien Binnerst Form to geven. As de Krieg toenn is, stiggt dat wedder tohöögt: Otto weet, dat de Welt en anner wurn is, de Revolutschoon süht he as en Schangs, datt sik wat ännert in düsse Welt ... En Levengeschicht, de so mennig plattdüütsche Warken trüchstahn lett. Bannig interessant ok to lesen mit den Autor sien Biografie in'n Achterkopp. ISBN 978-3-88042-064-9 ISBN 3-88042-064-5 Husum Druck- und Verlagsgesellschaft , 2. Oplaag 1979, 85 S.
